
ਸਤਿ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ,
ਤੁਹਾਡੇ ਵਲੋਂ ਬਖਸ਼ਿੰਦਰ ਦੀ ਭੇਜੀ ‘ਪੀਲੀ’ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਪੜ੍ਹਨ ਨੂੰ ਮਿਲੀ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਅਖੌਤੀ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਮਿਆਰ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਆਪ ਨੰਗਾ ਹੀ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਸਕੂਲੀ ਬੱਚਿਆਂ ਵਾਂਗ ਗੂਗਲ ਸਰਚ ਇੰਜਨ ਤੋਂ ਬਲੌਗ ਤੇ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਇਕੱਠੀ ਕਰਕੇ ਮਸਾਂ ਲੇਖ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਜੋਗਾ ਹੋਇਆ ਇਹ ਸ਼ਖ਼ਸ, ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲਿਖ ਵੀ ਕੀ ਸਕਦਾ ਸੀ? ਬਿਨਾਂ ਸਿਰ ਪੈਰ ਤੋਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦੂਸ਼ਣ ਤਾਂ ਕੋਈ ਵੀ ਕਿਸੇ ’ਤੇ ਲਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਨਾ ਕਿਸੇ ਦਾ ਮੂੰਹ ਫੜਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਨਾ ਕਲਮ। ਨਾਲੇ ਹੱਕ ਸੱਚ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਨ ਲਈ ਏਨੀ ਕੁ ਕੁਰਬਾਨੀ ਤਾਂ ਦੇਣੀ ਹੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਇਸ ਤੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ। ਹੁਣੇ ਜਿਹੇ ਹੋਏ ਸੂਰਜਵੰਸ਼ੀ ਦਵਾਖਾਨੇ ਵਾਲੇ ਸਕੈਂਡਲ ਵੇਲ਼ੇ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਦਾ ਢੰਡੋਰਾ ਪਿੱਟਣ ਵਾਲਾ ਇਹ ਸ਼ਖ਼ਸ ਭਲਾ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਬੋਲਿਆ?? ਸਾਉਣ ਦੇ ਅੰਨ੍ਹੇ ਨੂੰ ਹਰਾ ਹਰਾ ਹੀ ਦਿਸਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
-----
ਪੰਜਾਬੀ ਦੀ ਇਕ ਕਹਾਵਤ ਹੈ-‘ਹਾਥੀ ਤੁਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕੁੱਤੇ ਭੌਂਕਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।’ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਹੌਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ। ਕਾਮਯਾਬ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਤੇ ਈਰਖਾਲੂਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਧੇਰੇ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਸੋ ਆਪਣੀ ਕਾਮਯਾਬੀ ਵਿਚ ਇਕ ਨੰਬਰ ਹੋਰ ਜੋੜ ਲਵੋ। ਨਾਲੇ ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਆਮ ਨਹੀਂ ਰਹੇ ‘ਖ਼ਾਸ’ ਹੋ ਗਏ ਹੋ। ਜਿਸ ਲਈ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਰਟੀਕਲ ਲਿਖਣੇ ਪੈਂਦੇ ਹਨ।ਏਸੇ ਸ਼ਖਸ ਦੇ ਸਬਦਾਂ ਵਿਚ, “ਸਮਝੇ ਵੀ ਕਿਉਂ ਨਾ, ਲੋਕ ਉਸ ਦੇ ਬਲੌਗ ਉੱਤੇ ਆਪਣੀ ਰਚਨਾ ਛਪਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਇੱਕ ਲੱਤ ਭਾਰ ਹੋ ਕੇ ਕਰਦੇ ਹਨ।” ਭਲਾ ਕਿਉਂ ਤੇ ਕੌਣ ਕਰਦੇ ਹਨ ਇਹ ਸਾਰੀ ਉਡੀਕ ?
------
ਇਹ ਕਦੇ ਵੀ ਉਚਿਤ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਸਾਰਾ ਕੂੜ-ਕਬਾੜ ਜੋ ਆਰਸੀ ਲਈ ਪਹੁੰਚਦਾ ਹੈ, ਉਸਨੂੰ ਪੋਸਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ। (ਜਿਵੇਂ ਇਸ ਭੱਦਰਪੁਰਸ਼ ਦੀ ਮੰਗ ਹੈ)। ਅਸੀਂ ਪਾਠਕ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਬੇਨਤੀ ਕਰਨੀ ਚਾਹਾਂਗੇ ਕਿ ਛਾਣਨੀ ਹੋਰ ਬਰੀਕ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇ। ਇਸ ਨਾਲ ਕੀਮਤੀ ਸਮੇਂ ਦੀ ਬੱਚਤ ਤਾਂ ਹੋਵੇਗੀ ਹੀ,ਸਗੋੰ ਕੇਵਲ ਮਿਆਰੀ ਸਾਹਿਤ ਹੀ ਪਾਠਕਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚੇਗਾ। ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਲਿਖਦਾ ਹਾਂ। ਪਰ ਜੇ ਕਦੇ ਲਿਖ ਕੇ ਆਰਸੀ ਨੂੰ ਭੇਜਾਂ ਤਾਂ ਜੇ ਉਹ ਆਰਸੀ ਦੇ ਸਟੈਂਡਰਡ ਦਾ ਨਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਬਿਲਕੁਲ ਨਾ ਛਾਪਣਾ। ਮੈਨੂੰ ਛਪਣ ਨਾਲੋਂ ਨਾ ਛਪਣ ਦੀ ਵਧੇਰੇ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਹੋਵੇਗੀ।
-----
ਅਸੀਂ ਸੱਜਣ-ਮਿੱਤਰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੰਮ ਦੀ ਸ਼ਲਾਘਾ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਹਿੰਮਤ ਅਤੇ ਮਿਹਨਤ ਦੀ ਦਾਦ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਥੋੜ੍ਹੇ ਜਿਹੇ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਹੀ ਆਰਸੀ ਨੂੰ ਇਸ ਮੁਕਾਮ ’ਤੇ ਪਹੁੰਚਾਇਆ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਤੁਸੀਂ ਵਧਾਈ ਦੇ ਪਾਤਰ ਹੋ। ਅਸੀਂ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਨੇਮ ਨਾਲ਼ ਆਰਸੀ ’ਤੇ ਫੇਰੀ ਪਾਉਂਦੇ ਹਾਂ। ਇਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ਼ ਸਾਨੂੰ ‘ਆਰਸੀ ਅਡਿਕਸ਼ਨ’ ਹੋ ਗਈ ਹੈ। ਸ਼ਾਲਾ! ਆਰਸੀ ਹੋਰ ਨਵੇਂ ਦਿਸਹੱਦੇ ਤੈਅ ਕਰੇ ਤੇ ਇਹ ਅਡਿਕਸ਼ਨ ਹੋਰ ਵਧਦੀ ਜਾਵੇ।
----
ਉਮੀਦ ਹੈ ਤੁਸੀਂ ਜਲਦੀ ਠੀਕ ਹੋ ਕੇ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਵਿਚ ਅੱਗੇ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਜ਼ੋਰ ਅਤੇ ਉਤਸ਼ਾਹ ਨਾਲ ਜੁਟ ਜਾਵੋਗੇ। ਸਾਡੇ ਗੁਰੂਆਂ ਨੇ ਵੀ ਸਾਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਚੜ੍ਹਦੀ ਕਲਾ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਭੁੱਲ ਚੁੱਕ ਮਾਫ਼।
ਸਤਿਕਾਰ ਸਹਿਤ
ਹਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਭਿੰਡਰ
ਕੈਲੇਫੋਰਨੀਆ, ਯੂ.ਐੱਸ.ਏ.
No comments:
Post a Comment